راز بقا

نام علمی: Amblyrhynchus cristatus

اسامی عمومی: marine iguana ( ایگوانای دریایی )

Galapagos marine iguana

خانواده:  Iguanidae



ایگوانای دریایی / marine iguana / Amblyrhynchus cristatus

زیستگاه اصلی : مجمع الجزایر گالاپاگوس (فرناندینا، ایزابلا، سانتا کروز، سیمور شمالی ، هود و پلازا جنوبی) در اکوادور

وزن: 12 کیلوگرم

طول بدن: 50 - 170 cm

وضعیت زندگی: ایگواناهای دریایی گالاپاگوس در طول روز فعال هستند. این سوسمار با معضل تنظیم درجه حرارت بدنش مواجه است به طوری که محل تغذیه اش در داخل اب اقیانوس سرد است و این درحالی است که متابولیسم ان نیاز به گرما دارد و باید سریعا در روی ساحل حمام افتاب بگیرد.  در حقیقت رنگ تیره بدنش یکی از سازگاری های تکاملی برای مقابله با این تنش محیطی است. در زمانی که بدنشان نسبتا سرد است بشدت تهاجمی تر می شوند و کمتر فرار می کنند.می توانند تا 9 متری در عمق اب بروند و از جلبک های چسبیده به سنگها تغذیه کنند . خطر اصلی برای این گونه سگ ها ، گربه ها ، بیماری هایی است که انسان با خود به این جزایر دور افتاده برده است. در روی زمین سرعت زیادی ندارند ولی شناگران بسیار قابلی هستند.

تغذیه: این ایگوانا به طور انحصاری از جلبک های دریایی تغذیه می کند.

تولید مثل: نرها در فصل تولید مثل رنگ ها قرمز تا اجری به خود می گیرند.در زیر شنها جنس ماده گودالی به عمق 30 تا 80 سانتی متر می کند و 1 تا 6 تخم درون ان می گذارد.95 روز بعد تخم ها هچ می شوند و نوزادان چند ساعت بعد از زیر شنها  خارج می شوند.

طول عمر: تا بحال مطالعه دقیقی انجام نگرفته ست. ولی یک ایگوانا در اسارت 6 سال زنده ماند.


برگرفته از:


2014/06/08
بهنام قربانی

این جانور تنها سوسماری است که در حال حاضر از دریا به عنوان زیستگاه اصلی خود استفاده می کند. به راحتی به درون آب شیرجه می زند و شنا می کند و در عین حال به جست و جوی گیاهان دریایی که عمده غذای او را تشکیل می دهند، می پردازد. سازگاری عمده ای که برای زندگی دریایی در این جانور وجود دارد، همان غده های درون بینی اند. این غده ها نمک اضافی را که جانور با غذای خود می خورد، به صورت بخارهای رقیقی در می آورد که ایگوانا آن ها را از راه بینی خود بیرون می راند. هنگام شنا با استفاده از دم نیرومندش، خود را به سمت جلو حرکت می دهد. پاها هنگام شنا معمولاً به بدن می چسبند. البته گاهی آن ها را برای حرکت در مسیر مورد نظر به کار می گیرد. این جانور نمی تواند در زیر آب تنفس کند، اما هنگام شیرجه زدن به درون آب، ضربان قلبش کاهش می یابد و جریان خونی را که از داخل بدن می گذرد، تقلیل می دهد. به این ترتیب، در مصرف اندک ذخیره اکسیژن خود صرفه جویی می کند.



حیوان نر به قلمروی خود بسیار حساس است و برای دفاع از محدوده کوچک محل تولید مثلش که روی ساحل قرار می گیرد، مبارزه می کند. نبردها نمایشی هستند و هر ایگوانا می کوشد تا با کوبیدن سر خود به دیگری، آن را تسلیم کند. در یکی از نژادهای این ایگوانا، روی بدن نرهای بالغ، کاکل های سبز و زبانه های قرمز رنگی پدیدار می شود. حیوان ماده پس از جفت گیری، محلی شنی پیدا می کند تا بتواند تخم هایش را مدفون کند. سوراخی به طول سی سانتیمتر حفر می کند و درون آن 2 یا 3 تخم می گذارد. سپس آن را با شن و ماسه می پوشاند. تخم ها پس از حدود 112 روز باز می شوند.



شمار این جانور زمانی بسیار فراوان بود، اما اکنون به علت وجود حیوانات شکارچی ای که ساکنان این مناطق و ملوانان به آن جا آورده اند، بسیار کاهش یافته است. پیش تر در زیستگاه این حیوان، هیچ پستاندار شکارگری که زندگی ایگوانا را تهدید کند، یافت نمی شد.


منبع: دائرةالمعارف حیوانات / نشر قاف

قیافش دقیقا شبیه هیولاهای فیلمای سینمایی قدیمیه مثل گودزیلاهای قدیمی ولی یجورایی بامزست