راز بقا

نام علمی: Parastichopus johnsoni

نام عمومی: Johnson's sea cucumber ( خیار دریایی جانسون )

خانواده: Stichopodidae

از وابستگان سایر خیارهای دریایی، توتیاها (جوجه تیغی های) دریایی و ستاره های دریایی هستند.

زیستگاه اصلی: در اعماق تمام اقیانوس ها از بخش های کم عمق تا ژرف دیده می شوند.

وضعیت بدنی: بدن نرمی دارند. بسیاری از خیارهای دریایی با پاهای کوچک و لوله ای شکلشان به آهستگی حرکت می کنند اما برخی از آنها نیز از این نظر نسبت به سایرین، سریع ترند. آنها با خم و راست کردن بدنشان، شنا می کنند و از آنجایی که روی بستر می خزند، گل و لای و ذرات غذایی به خارهای حساس و چسبناک روی بدنشان می چسبند. مثل تمام خیارهای دریایی، می توانند به هنگام احساس خطر، اندام های داخلی خود را از خود جدا و رها کنند. این اندام های چسبناک، مهاجمین را گرفتار و گیج می سازند و می توانند در زمانی که خیار های دریایی مشغول فرار هستند، بعنوان یک وعده غذایی، طعمه مهاجمین شوند. جالب اینجاست که اعضای از دست رفته، به زودی جایگزین می گردند.

حداکثر اندازه: تا 40 سانتیمتر رشد طولی پیدا خواهند کرد.

وضعیت زندگی: در اعماق 30 تا 400 متری دریا دیده می شوند.

شکار و تغذیه: از پسماندهای جانوری و گیاهی تغذیه می کنند. نیز موجودات ریز دریایی در فهرست غذایی شان جای دارند.

برگرفته از:
ندا آریانیا / Tuesday 22 December 2009