ماهی مرکبی با نام فرعون / Pharaoh Cuttlefish / Sepia pharaonis

[shervin]

به طور کلی علت اصلی صید ماهی های مرکب، مصرف خوراکی آنهاست. درست است که ماهی های مرکب در ایران جنبه خوراکی ندارند اما این موضوع دلیل نمی شود که صید آنها در کشورمان متوقف باشد چرا که مردم برخی کشورها گوشت این جانور را می خورند. تنها در سال 87، میزان صید ماهی های مرکب در جنوب ایران 935 تن بوده است. جالب است که صیادان تنها در عرض 71 روز با 69 فروند موتور لنج و 159 فروند قایق، این صید را انجام داده اند. این میزان نسبت به سال 86 که میزان صید 836 تن بوده، 11 درصد رشد داشته است. برای همین است که جهت بازسازی ذخایر ماهی مرکب در ایران، صید آن فعلا ممنوع شده است.

صید ماهی های مرکب عموماً توسط انواع ترال های کفی و تورهای محاصره ای، رشته قلاب یا جیگینگ یا انوع کوزه صورت می گیرد اما برای سپیا فاراعونیس، بیشتر از قفس های فلزی به نام <گرگور> استفاده می کنند. بیشترین علت صید آنها در ایران برای صادر کردن به کشورهای اروپایی مانند ایتالیا، فرانسه و جنوب شرق آسیاست. از صادرات آن در سال 86، 3 میلیون و ششصد هزار دلار ارز وارد کشور شده است.

یکی از ایرادات اساسی صید ماهی های مرکب در ایران که باید هر چه سریعتر اصلاح شود، استفاده از قفس های گرگور و زمان صید است. صیادان در فصل تولید مثل، اقدام به گرگور اندازی می کنند و چون این قفس ها فلزی و سخت است، مولدهای سپیا فاراعونیس تخم های خود را روی دیواره آن می چسبانند و این تخم ها از بین می روند. در کشورهای جنوب شرق آسیا این تخم ها را از گرگور جدا می کنند و در محل خاصی پرورش می دهند و پس از طی مراحل نوزادی در دریا رهایشان می کنند. متأسفانه در ایران این کار صورت نمی گیرد.




پایان

دکتر همایون حسین زاده صحافی (عضو هیأت علمی موسسه تحقیقات شیلات ایران)
ویژه نامه ایران شناسی سرزمین من
اسفند 1387