لامپری / Lamprey

[P@RSA]

این ماهی انگلی، از خون ماهی های دیگر تغذیه می کند. دهان گرد و نعلبکی شکل خود را به بدن میزبان می چسباند و با دندان های تیزش، پوست و فلس ها را از هم می درد.

آنها چنان خود را به قربانی می چسبانند که کندنشان تقریباً ناممکن است و میزبان باید این مهمان ناخواسته را تا زمانی که به سراغ میزبان دیگر می رود، با خود حمل کند. ترشح درون دهان، از لخته شدن خون میزبان جلوگیری می کند و به آن اجازه می دهد تا به راحتی تغذیه کند. قربانیان اغلب به علت از دست دادن خون یا عفونت زخم می میرند.

هنگام تخم ریزی، آب های ساحلی را ترک می کند و به قسمت بالای رودخانه مهاجرت می کند. تخم هایش را در بهار در چاله های حفر شده درون ماسه های کف رودخانه می ریزد. با استفاده از دهان مکنده خود، سنگ ها را حرکت می دهد و حفره کم عمقی ایجاد می کند و تخم ها را در این لانه ها می ریزد.

نوزادان پس از بیرون آمدن از تخم، به پایین رودخانه نقل مکان می کنند و درون گل ها مدفون می شوند. این لاروهای نابینا و بی دندان در گل مدفون می مانند و 4 تا 6 سال از راه تصفیه آب، از موجودات ذره بینی تغذیه می کنند تا به سن بلوغ برسند و به ماهی های دندان دار جوانی تبدیل شوند و به دریا مهاجرت کنند. 

این ماهی ها در دریاچه های ساحلی نیز یافت می شوند و ماهی های تجاری را طعمه خود می کنند اما تلاش هایی برای مهار تعدادشان در این آب ها صورت گرفته است.



منبع: دائرةالمعارف حیوانات / نشر قاف