امتیاز موضوع:
  • 0 رأی - میانگین امتیازات: 0

[-]
کلمات کلیدی
پرندگان birds

پرندگان Birds
01-11-2013، 09:01 AM, (آخرین ویرایش در این ارسال: 26-11-2013، 02:02 PM، توسط Neda Ariania.)
#1
پرندگان Birds
در گروه جانوری پرندگان بیش از ده هزار گونه مختلف، از مرغان مگس گرفته که تنها چند گرم وزن دارند، تا عقاب های غول آسا و شترمرغ های تندرو، می توان یافت. اگر چه پرندگان تفاوت های بسیاری با یکدیگر دارند، اما همه آنها تخم گذارند. جوجه پرندگان درون تخمی با پوسته سخت، دوره جوجه آوری را در محیطی غالبا" گرم سپری می کند. دوره جوجه آوری – زمانی که جوجه درون تخم رشد می کند و از پوسته بیرون می آید – از 10 تا 12 روز در پرندگان کوچک (همچون پرندگان آواز خوان و سسک ها) تا 84 روز در پرندگان بزرگ (مانند آلباتروس)، متغیر است.





هر پرنده به طور عادی بدنی نیرومند و در عین حال سبک با دو پا و یک جفت بال دارد. همه پرندگان بدون استثنا پر دارند و درواقع موجوداتی پر دار هستند. پرها از پروتئینی به نام کراتین ساخته شده اند که تشکیل دهنده فلس خزندگان و مو و ناخن انسان و پستانداران است. بال پرندگان به دلایل متفاوت دارای اشکال گوناگونی است. بال های پهن و دراز شاهین ها و لاشخور ها امکان سر خوردن این پرندگان را بر جریان های هوایی فراز خشکی ها فراهم می آورد. بال های دراز و نسبتا" کم عرض آلباتروس برای پرواز در شرایط جوی اقیانوس ها مناسب است. پرندگان تند پرواز مانند چلچله ها و پرستو ها، بال های نوک تیزی دارند و بال های قرقاول برای پروازی آهسته و همراه با حرکت آن مناسب است.





پرندگان شاخه نشین Perching birds همچون کلاغ ها، همگی پاهایی با 4 انگشت دارند؛ سه انگشت رو به جلو و یکی رو به عقب. مرغان دریایی مانند قره غازها دارای پاهای پره دار هستند. پاهای دو انگشتی شترمرغ برای دویدن مناسب است و پنجه های نیرومند عقاب برای شکار به کار می رود.




منقار پرندگان می تواند برای برچیدن غذا از زمین، باز کردن انواع میوه های مغز دار و دریدن گوشت استفاده شود، هر چند هر منقاری همه این کارها را انجام نمی دهد. بسته به نوع تغذیه پرندگان، منقارشان دارای اشکال متفاوتی است. منقارهای نوک سوزنی پرندگان آوازخوان کاملا" برای گرفتن حشرات مناسب است در حالیکه پرندگان شکاری مانند عقاب ها، منقاری بزرگ و چنگک مانند دارند. طوطی ها منقاری نیرومند برای شکستن پوسته سخت میوه های مغز دار دارند. پرندگان آبچر مانند سرخ پا، از منقار بلند خود برای بررسی ماسه ها و خوردن جانوران کوچک استفاده می کنند. منقار توکان ها امکان دسترسی پرنده به میوه ها را در انتهای شاخه های باریکی که تحمل وزن پرنده را ندارند، فراهم می آورد. بیشتر اردک ها از منقار خود برای سرچین کردن علف ها در کناره های رودخانه ها و فرو کردن در گل و لای در جستجوی دانه ها بهره می گیرند. اما منقار بلند مرغابی غواص برای گرفتن ماهی مناسب است. مرغان مگس منقار بلند و باریک خود را درون گل ها فرو می کنند تا به شهد شیرین گل ها در عمق آن دست یابند و سرانجام منقار نیرومند سهره ها به خوبی می تواند از عهده دانه های سخت برآید.




پرهای پرندگان آنها را گرم نگاه می دارد. پر در برابر باد مقاوم است و گاهی در برابر آب نیز نفوذ ناپذیر است. در برخی پرندگان، پرهای رنگی با اشکال خاص، برای جذب جفت مناسب است. بزرگترین و نیرومند ترین پر ها، معمولا" برای پرواز پرنده در بال و دم کاربرد دارند و پرهای نرم تر و خارجی، پوشش دهنده بدن هستند و پرهای پایینی زیر آنها برای افزودن به گرمای بدن استفاده می شوند.




اگر چه هوا مقاومت نسبتا" اندکی در برابر حرکت ایجاد می کند، اما بلند شدن پرنده و عمل پرواز، نیروی بسیار زیادی را از پرنده می گیرد. عضله های نسبتا" بزرگ سینه پرنده که به جناغ سینه متصل است، این نیرو را به استخوان اصلی بال humerus منتقل می کند. عملکرد این عضله ها با توانی بالا و در حد نیاز، گردش خونی مناسب و دستگاه تنفسی فوق العاده کارآمد را می طلبد تا اکسیژن لازم را فراهم آورد. قلب پرندگان نیز شبیه به پستانداران است، اما می تواند بسیار سریع بتپد؛ قلب گنجشک 500 بار در دقیقه و قلب مرغ مگس تا 1000 بار در دقیقه در هنگام پرواز می تپد.




به همین ترتیب به نظر می رسد دستگاه تنفسی پرندگان نیز هوا را تا آخرین حد ظرفیت شش ها به درون می برد. شش های دوگانه با کیسه های هوای بسیار، تنها بخشی از دستگاه تنفسی گسترده و کارآمد پرنده هستند.




در برخی خانواده های پرندگان شکل ظاهری پوشش پرهای نرها و ماده ها غالبا" به یک شکل است؛ در خانواده های دیگر ظاهر پرندگان نر و ماده متفاوت است. اگر چه موارد استثنایی جالب توجهی نیز می توان یافت (مثلا در بسیاری از گونه های پرندگان شکاری، ماده ها از نرها بزرگ ترند)، اما معمولا" نرها بزرگتر از ماده ها هستند و پرهای رنگارنگ بیشتری دارند و پرهای ماده ها جلوه کمتری دارد که برای استتار در لانه موثرتر است. در اغلب پرندگان – اما نه همه آنها – در هر سال یک فصل تولید مثل وجود دارد. غالبا" در این فصل پرندگان نر قلمروی خود (لانه) را یافته، از آن مراقبت می کنند و برای ترساندن رقیب و جذب جفت ممکن است آواز خوانی و جلوه گری کنند.




تخم پرندگان حاوی زرده بزرگی است که جنین از آن تغذیه می کند و پوسته ای سخت و معدنی دور آن را احاطه کرده است. رفته رفته که تخمک راه خود را از طریق تخمراه به بیرون از تخمدان طی می کند، تخم شکل می گیرد و لایه های پی در پی سفیده و غشای داخلی و خارجی پوسته نیز در این مسیر افزوده می شود. اکثر پرندگان تخم خود را در لانه هایی با اشکال مختلف می گذارند و در همین جاست که جوجه ها سرانجام سر از تخم بیرون می آورند. جوجه برخی از پرندگان مانند اردک ها و قرقاول ها، با پرهای کرکی سر از تخم در می آورند و در بدو تولد قادر به راه رفتن هستند، در حالیکه بقیه مانند سیه مرغ ها و بیشتر مرغان آواز خوان، بدون پر و ناتوان به دنیا می آیند و نیازمند دوره ای از تغذیه و مراقبت از سوی پدر و مادر هستند.





برگرفته از:

The Encyclopedia Of Animals ( به کوشش علی فاطمیان )
[تصویر:  1381817162.gif]
___________________________________________________________
[تصویر:  star.gif] قوانین سایت رازبقا
[تصویر:  star.gif] قابل توجه نویسندگان، مولفین و مترجمین انجمن
___________________________________________________________
emoticon-object-040 وب سایت رازبقــــــــا یک دانشنامه آزاد است با موضوع جانوران، گیـــــاهان، طبیعت و محیط زیست و پروفایل های اطلاعاتی این وب سایت توسط اعضای آن گردآوری و ترجمه شده اند، پس به پاس تلاششــــــان اگر قصد استفاده از مطالب را در پایگاه خود داشتید، ذکر منبع و درج لینک را فراموش نفرمایید. افراد خاطی بر اساس قانون جرائم رایــــــانه ای با "پیگرد قانونی" مواجه خواهند شد.
پاسخ
 سپاس شده توسط farhad-2007


موضوعات مرتبط با این موضوع...
موضوع نویسنده پاسخ بازدید آخرین ارسال
Question پرسش های متفرقه درباره پرندگان و درخواست راهنمایی Neda Ariania 3 7,374 23-12-2016، 09:19 PM
آخرین ارسال: masaiimara



کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان