ماهی مرکبی با نام فرعون / Pharaoh Cuttlefish / Sepia pharaonis

[shervin]

سپیا فاراعونیس، شکارچی ماهر شب است. او تمام روز را کف دریا در مخفیگاهش پنهان می شود و شب ها وقت خود را به شکار می گذراند. این جانور، شیوه فوق العاده ای برای شکار طعمه های خود دارد؛ در گوشه ای خود را استتار می کند و به رنگ محیط اطرافش در می آید.

سپیا 8 بازوی دهانی و 2 بازوی اصلی بزرگ دارد که وسیله شکار و دفاع اوست. این شکارچی قهار، شش دانگ حواس خود را متوجه پیرامونش می کند تا جانورانی را که به سمت او می آیند، رصد کند. به محض اینکه طعمه ای به حدود یک متری او نزدیک شود، سپیا فاراعونیس ناگهان دو بازوی اصلی منقبض خود را که مانند فنر جمع کرده، تا 2 برابر طول تنه اش دراز کرده و به سمت طعمه پرتاب می کند. انتهای بازوهای این جانور، از بادکش های مکنده مجهز به خار پوشیده شده که طعمه به آنها می چسبد. خارهای روی بادکش ها بسیار ریزند و یکی از کلیدهای شناسایی این گونه به حساب می آیند. این خارها باعث می شوند تا در صورت فرار طعمه از مکندگی بادکش ها، باز هم به بازوها بچسبند. فاراعونیس سپس به سرعت طعمه شکار شده را به سمت دهان خود می برد و به وسیله بازوهای دهانی خود، محکم نگهش می دارد تا امکان فرار به صفر برسد. دهان این جانور را "بیک" یا "منقار" می گویند که شامل سه دندان در کنار هم است. فرعون خلیج فارس با این منقار سوهانی، شکار را تکه تکه کرده و می بلعد. او تنها گوشت جانور را می خورد و بقیه اجزای طعمه را دور می اندازد.

غذای سپیا فاراعونیس در دوران مختلف زندگی متفاوت است. در نوزادی، زئوپلانکتون ها را می خورد. وقتی بچه است، سخت پوستان کوچک پلانکتونی را در دستور غذایی خود می گذارد و وقتی بالغ می شود، خرچنگ ها، میگوها، صدف ها، حلزون ها و ماهی های کوچک را می خورد. سپیا فاراعونیس هرگز مردار خواری نمی کند و اگر غذای مورد علاقه خود را هم مرده بیابد، محال است که آن را بخورد.




ادامه دارد...